Da li je čovjek uistinu hodao po Mjesecu?

Približava se 40. godišnjica od kako je ljudska noga "navodno" po prvi zakoračila po površini Mjeseca, pa je povodom "malih koraka za Armstronga, ali velikih za čovječanstvo" NASA restaurirala stare video snimke uz pomoć Hollywooda. Slike prvog čovjeka na Mjesecu sada izgledaju mnogo bolje i "stvarnije".

Prerađen video hodanja po Mjesecu, četvrtka, 20 Srpnja 1969 godine, napravila je ista kompanija koja je osvježila i film "Casablanca".

NASA je izgubila originale filmskih traka od slijetanja na Mjesec i nakon trogodišnje potrage, objavila da su trake vjerovatno oštećene.
NASA i holivudska filmska kompanija za restauraciju su upotrijebili kopije televizijskih snimki slijetanja Apolla 11 na mjesečevu površinu prije četrdesetak godina.
Lowry Digital of Burbank, kompanija za restauraciju, osim "Casablance", osvježila je i filmove "Ratovi Zvijezda" i razne "James Bondove". Kompanija je objavila da je od svih restauracija koje su uradili, ova najslabije kvalitete. U svakom slučaju, eventualnoj obmani savršeno odgovaraju slike što slabije kvalitete.

Mnogi ljudi ovo predstavljaju kao siguran dokaz da je sve snimljeno u studiju, a ne na površini Mjeseca:

 

7/17/2009, MSN Money

Nesmotrenim vezivanjem njihovih bogatstava u borbi za vlastite interese, 2 nacije su se same postavile na ekonomski put sigurnog međusobnog uništenja.

Zamislite da postanete uspješni u svom poslu i da imate 2 trilijuna dolara u prihodima koje umjesto ispod kreveta, ulažete u kratkoročne obveznice Trezora Sjedinjenih Američkih Država na čuvanje.

Sada zamislite da kada pokušate unovčiti te obveznice kako bi kupili nekoliko stvari za vašu djecu, službenik u banci vas potjera napolje i naglo zatvori vrata.

7/17/2009,  Msn Money

By unwittingly tying together their fortunes as they pursued their own interests, the 2 nations have put themselves on an economic path of mutually assured destruction.

Imagine becoming so successful at your job that you stack up $2 trillion in income, which you conservatively place in short-term U.S. Treasury bonds for safekeeping.

Now imagine that when you try to cash in those bonds to buy a few things for your kids, the clerk at the bank abruptly shuts her window and tells you to go away.

U onome što neki s Wall Street-a zovu najvećim blockbuster poslom u povijesti financijskog sektora, banka Goldman Sachs je danas potvrdila da je u pregovorima za kupnju Državne Riznice Sjedinjenih Američkih Država.

Jonathan Hestron, glasnogovornik banke Goldman Sachs, izjavio je da spajanje između Goldman Sachs-a i Državnog Trezora SAD-a odlično pristaje, jer "i oni su u poslu tiskanja novca, i mi također štampamo novac".

 In what some on Wall Street are calling the biggest blockbuster deal in the history of the financial sector, Goldman Sachs confirmed today that it was in talks to acquire the U.S. Department of the Treasury.

According to Goldman spokesperson Jonathan Hestron, the merger between Goldman and the Treasury Department is "a good fit" because "they're in the business of printing money and so are we."

 Just about everyone has heard of Goldman Sachs.

Few, until recently, had heard of Mike Morgan, a Florida-based investment adviser, just recovered from heart surgery.Over the past few months, Morgan has become one of those shooting stars of cyberspace. He set up a blog, goldmansachs666.com , whose posts have included "Does Goldman Sachs run the world?" and "If Goldman Sachs robbed your house, what would you do?".

Tocca un nuovo record assoluto il debito pubblico italiano che a maggio raggiunge quota 1.752,2 miliardi di euro.

È quanto emerge dal supplemento Finanza Pubblica al Bollettino Statistico della Banca d’Italia. Dall’inizio dell’anno il debito è cresciuto di 89,6 miliardi di euro, del 5,4%.

Si definisce "Rendita Monetaria (signoraggio)" il profitto dato dalla differenza tra valore nominale della moneta (numero scritto sopra) e i costi per produrla. Ma, questa rendita non viene ridistribuita alla collettività, bensì viene riscossa dalle Banche Centrali, per una frode colossale nata e cresciuta a causa d’ignoranza, censura, disinformazione, connivenza, collusione e infine corruzione. Una truffa che provoca il più grande trasferimento esistente al mondo di ricchezza pubblica e potere in mani private. La Banca Centrale privata stampa carta-moneta e la presta, per importo pari al valore nominale scritto sopra, agli Stati nazionali in cambio di titoli di debito pubblico con interesse annuo deciso da lei. Così la banconota da 100 Euro costata 0,03 € costa allo Stato 100 Euro, con un profitto per gli azionisti della BCE di € 99,97 e, se è pagato dopo un anno, di102,5 € con tasso d’interesse del 2.5%.
Un tasso che raddoppia il debito ogni 29 anni!! Gli Stati membri dell’UE, per conto dei banchieri, fanno pagare ai cittadini questo debito fittizio tassandoli sempre più per pagare il “debito pubblico” che potrà solo aumentare e mai estinguersi, essendo pari al valore nominale di tutta la carta moneta emessa + interessi pregressi, con interesse scelto dalla BCE! Il “debito pubblico”, per cui il nostro patrimonio e reddito viene tassato con IVA, IRPEF, ILOR, ICI, accise, una tantum, ecc.. e per il quale viene svenduto il nostro patrimonio statale, nasce da questa pratica fraudolenta, usuraria, immorale e devastante. Ma non è tutto!

La BCE e le banche centrali nazionali, nello Stato Patrimoniale del bilancio, pongono il valore delle banconote emesse come voce passiva, come fossero un debito, oltre 500 miliardi di €, mentre non pongono come profitto le nuove emissioni, circa 40 miliardi di € l’anno!
Come se il presidente di una squadra di calcio, dopo aver ordinato a una tipografia la stampa dei biglietti per lo stadio, invece dei pochi centesimi, si senta chiedere di pagargli il valore nominale dei biglietti + un tasso d’interesse! In più il tipografo iscriverebbe a bilancio la stampa come perdita, uguale al valore nominale dei biglietti!!
È un sistema incostituzionale gestito dalle maggiori banche centrali private del mondo e, per noi, dalla Banca Centrale Europea, che delega per l’Italia il suo azionista locale, Bankitalia SpA.

La BCE e le altre banche centrali nazionali stampano banconote non coperte da oro né danno diritto a convertirle in oro, quindi le banconote non costituiscono un debito per la banca che le ha emesse.

Sve je krenulo krivo, sve je propalo.
Naša vjerovanja u sve su razbijena nizom šokantnih objava koje su uzdrmale naša srca i naše duše do srži.
 
Ne možemo niti svrgnuti institucije. Televizija, ekonomija, policije, sabori i mediji, otkrili smo da je sve to miješana marmelada sa lažovima, i prevarantima, lopovima, nasilnicima i zlikovcima.

A znali smo sve to.
Nije da nismo znali znali.
No bili smo duboki i uporni u poricanju kao prevareni bračni partner koji zna tužnu istinu, ali je davanjem najboljeg od sebe nastoji ignorirati.

Tijekom posljednje dvije godine, istina je izašla na vidjelo na različite načine i na različitim mjestima, jedna za drugom, sve su institucije iznenada postale toliko pokvarene, upravo onoliko kao što smo uvijek mislili da su to i bile.
Šta se to događa? Pokvario se telefon kojim smo uvijek zvali nagradne televizijske kvizove?
Ekonomski razvoj, toliko reklamirani bum je neodrživa fantazija? Policija ne može biti malo blaža prema demonstrantima? Zastupnici su pohlepni i nezasitni? Netko ima velike koristi od toga što svjetske novine šire obmanjujuće priče koristeći se prepredenim taktikama?
Što dalje?

Kisik je bezukusan, bez mirisa i okusa?
Vaterpolo zaudara na kravlji izmet? Broj djece je prevelik, djeca su neobrazovana i predebela?
Znali smo sve ove stvari, no jednostavno, nisu nam pružali detalje.

Nakon svih njihovih glumačkih vrištanja na pozornici o standardima na televiziji, bilo je samo pitanje vremena kada će tabloidi sa ustaljenim shemama puknuti. Čak se i štampa počela sramiti sama sebe, osvjetljavanje istine sada kuca na njihova vrata

Lijepo, stvarno?

Kao društvu, hitno nam je potrebna iscrpna etička revizija, ali tko će iz nje izaći čist? Sve je  zagnojeno svakakvim tipovima golemih okruglih guzica. Ako su mediji truli i pokvareni, ako su vlade podle i policije neupotrebljive, ako je grad pokvaren i ako je crkva gnjila, ako je život kakvog ga znamo truo do temelja i izlizan do kostiju, što je dovraga preostalo da u to vjerujemo?

Crvenkapica? Supermen? Terminator?

Bežična tehnologija. Možemo li vjerovati u to? Naravno da ne. Dajte joj šest mjeseci i vjerojatno ćemo otkriti da Wi-Fi strašno šteti našim mozgovima, da jede naša nježna sjećanja i zamjenjuje ih sa crtežima iz horor filmova i jakim mirisom povraćanja.
Postoji zasigurno veliki naučno-fantastični roman koji tek treba biti napisan, o svijetu u kojem se iznenada otkrilo da bežični širokopojasni signali uništavaju ljudski mozak i polako nas lišavaju svih emocija, dok nam nakon 10 godina izloženosti ne izraste lišće po rukama i našim automobilima ne počnemo gaziti vlastite potomke, bez ikakvog izraza sreće ili boli na našim licima. Slučajni će se prolaznik tiho izbrbljati, sam za sebe: "ah, tipično, normalno".

A što je sa svima nama? S društvom? Možemo li vjerovati u nas, možemo li uopće vjerovati sami sebi? I u to sada postoji sumnja.
Vjerovatno niti ne postojimo u stvarnosti, kako je otkriveno u popularnom filmu Matrix. Taj mladić pokraj vrata? Napravljen od pixela. Vaši suradnici? I oni su od pixela. Vi? Jedan mali, običan pixel.  
Nisu vam još stigli niti cipele napraviti, pobogu.

Kao što tvornica života u magli stoji ispod nas, čak se i sam jezik čini nepouzdanim. Riječi nemaju smisla. Glasnici i suglasnici koji upravo u tvojoj glavi kroz uši bubnjaju, vjerovatno su generirani od pukog gledanja na stranicu ili ekran.
Besmisleni hijeroglifi. Priviđenja različitih oblika. Zabuljio si se u njih i čuješ ih u glavi. Kad vidiš riječ "vjerovati", možeš li još vjerovati u to? Zašto? Jer ima pravi oblik!

Naša je vjera, naše je povjerenje u stare institucije ishlapilo, a njima nije više preostalo ništa čime bi te institucije mogli ponovo napuniti.
Uskoro će nas početi tamaniti roboti insekti, baš kao da smo i sami insekti. Nismo trošili dovoljne doze farmaceutskih sredstava, i nismo zatrovali sve vrtove iz kojih smo se još ponekad hranili.